در میانه اسباب کشی

هنوز کار اسباب کشی به سرانجام نرسیده ولی فرصت کردم که بیام اینجا و یکم بنویسم. کار خیلی پر دردسریه، جدا از خود نقل و انتقال، باید تمام آدرس هات رو عوض کنی، هم آدرس های فدرال و هم آدرس های استانی. برای اداره مالیات و دارایی و همینطور راهنمایی و رانندگی و بیمه درمان همگانی. از اون طرف بانک و سرویس اینترنت و قطع کردن اشتراک برق و برقراری اشتراک جدید و …
توی ساختمون قدیمی باید اطلاع بدی که اگر بار گران بودیم رفتیم. توی ساختمون جدید باید اعلام بکنی که دارم میام! به هر کدوم هم باید یک چک بدی و آسانسور رو برای یک مدت زمان مشخص رزرو کنی که هم بتونی نقل و انتقالاتت رو انجام بدی و هم اگر خسارتی وارد شد، از محل اون دیپازیت برداشت کنن. حالا ساختمون جدید مال ترایدل هستش و معقول و منطقیه که این کارها رو انجام بده، ولی ساختمون قدیمی که به لعنت خدا نمی ارزه و خدایی زور هم داره بابت این آشغالدونی دیپازیت بدی!
یکی از خوانندکان این وبلاگ (زهرا خانم) هم لطف کردن و اعلام آمادگی کردن برای همراهی در نقل و انتقال، از همین تریبون از ایشون متشکرم!
حالا توی این هیری ویری، دو سه تا recruiter پیدا شدن که گیر دادن بیا برات موقعیت کاری بهتر سراغ داریم! یکی که خیلی سریش بود، دهن سرویس نمی دونم شماره تلفن شرکت و داخلی من رو از کجا پیدا کرده بود! کلی بالا و پایین و سوال و جواب، خدایی پیشنهادش هم خیلی خوب بود. شرکت بزرگتر، مدیریت واحد نرم افزار شرکت با کاری سبک، مزایای شغلی خیلی خوب، فقط مشکلش این بود که خیلی دور بود، محل کار میسی ساگا بود و روزی حداقل ۴۵ دقیقه هر مسیرش باید رانندگی می کردم، اونم توی ۴۰۱٫ خیلی حال نمی کنم که وقتم توی رفت و آمد تلف بشه، اصلا یکی از دلایل تعویض خونه هم همین بود. حقوقش ۲۳۰۰۰ دلار بالاتر از حقوق فعلیم بود، ولی دیدم به رفت و آمدش نمی ارزه. خود طرف هم گفت که اگر با مسیر حال نمی کنی، اشکالی نداره ولی گفتم شاید حالا خوشت اومد. بهش گفتم که اگر موقعیت کاری توی داون تاون برام پیدا کرد بهم خبر بده، جالب اینجاست که تا ۸ ماه پیش هیچ کس حال ما رو هم نمی پرسید، بهتره بگم به رزومه ها و درخواست هام محل هم نمی ذاشت، بعد حالا به این بنده خدا گفتم من هنوز محل کار فعلیم یکسال نشده که شروع کردم، احتمالا نمی تونم نامه رفرنس ازشون بگیرم، گفت بیخیال، من خودم رفرنست میشم، این سابقه کاری قبلی تو و اینکه تجربه کار کانادایی پیدا کردی رفرنس نمی خواد! به حق چیزهای ندیده و نشناخته.
بگذریم، TTC یک سیستم راه انداخته که روی تلفن هوشمند شما بتونید بلیط قطار و مترو بخرید، بلافاصله دوستان دست بکار شدن و نسخه تقلبی اش رو روانه بازار کردن، روی Github هم برنامه منتشر شده و جالب اینجاست که نه گیت هاب این برنامه رو حذف می کنه و نه TTC بر علیه برنامه نویس اقامه دعوی کرده! جالبتر هم اینکه کماکان TTC داره به استفاده از این برنامه ادامه میده! احتمالا حالش رو ندارن که تعویضش کنن!
صحبت گوشی هوشمند شد، یکی از دردسرهایی که زندگی جدید به همراه آورده، برای صاحبان مجالس، مخصوصا عروس ها و دامادهاست. همه توی این مهمونی ها، پاپاراتزی میشن (پاپاراتزی، به اون عکاسهای الدنگی میگن که دور و بر خونه و کلا محیطهای خصوصی سلبریتی ها میپلکن تا بتونن از زندگی خصوصی اونها عکاسی کنن و بعد احتمالا اون عکس ها رو به قیمت گزافی به مجلات و رسانه های عمومی بفروشن، از اونجایی که خیلی از مردم اینجا از زور خوشی می خوان سر در بیارن که در زندگی خصوصی فلان هنرپیشه یا فلان خواننده چی میگذره، این کار می تونه درآمد خوبی هم داشته باشه!) و موبایل و تبلت بدست، می خوان اون لحظات رو به ثبت برسونن. بعد تصور کنید که مراسم عروسی خودتون باشه، عکاس می خواد از مهمونهای شما عکس بگیره و یکدفعه همه آدمها موبایل بدست هستن! طبیعتا گند می خوره به عکس های شما. حالا یک شرکت برگزار کننده مراسم پیدا شده که به صاحبان مجالس پیشنهاد میده مهمونی های unplugged برگزار کنن! به مهمونها قبل از شرکت در مراسم اخطار میشه که این مسخره بازی ها رو بذارن کنار و گجت هاشون رو در طی مراسم استفاده نکنن، به این ترتیب ثبت لحظات مراسم به گند کشیده نمیشه. این خارجی ها هم چه ایده هایی برای پول درآوردن به خرج میدن!
آمازون اومده و برای اعضای ویژه اش – که سالی ۹۹ دلار هزینه اشتراک میدن – هزینه حمل و نقل رو حذف کرده. حالا والمارت هم، برای سفارش های بالای ۳۵ دلار (قبلا ۵۰ دلار بود) هزینه حمل و نقل دریافت نمی کنه. مدیرعامل والمارت هم، به سبک عبدالعلی انصاری، مدیر شیره ای منابع انسانی پرداخت الکترونیک سامان در سال ۱۳۸۸، اومده و گفته: اغلب مشاهده می شود، عده ای اومدن و از مشتریهاشون برای صرفه جویی در پرداخت هزینه های حمل ونقل، پول اضافی طلب می کنن، این سیاست در والمارت جایی نداره. من خودم هنوز خرید آنلاین نکرده ام، هنوز روال سنتی خرید برای لمس کالا و مشاهده اش از نزدیک رو ترجیح میدم.