خونه دار شدن در کانادا – ۳

تا اینجا گفتم که هزینه های جانبی یکی از مواردیه که باید در زمان انتخاب و خرید خونه بهش دقت کنید. هزینه سنگین دیگه در مورد مالکان املاک، مالیات یا property tax هستش. مشابه اون چیزی که توی ایران به عنوان عوارض نوسازی و پسماند می دادیم، اینجا هم به شهرداری باید سالانه مبلغی پرداخت بشه که بهش property tax میگن. معمولا چیزی مابین نیم یا یک درصد قیمت خونه است. مثلا برای یک کاندو با قیمت ۴۵۰ هزار دلار، مالیات سالانه چیزی حدود ۳۰۰۰ دلار در میاد. این مالیات هر سه ماه یکبار از طرف شهرداری دریافت میشه و بنابراین درسال ۴ بار باید پرداختی داشته باشید.
یک مالیات دیگه در زمان خرید خونه باید پرداخت کنید به نام مالیات انتقال زمین. بله، مالیات چیزیه که توی کانادا پوست از کله تون می کنه! تکون می خورید باید مالیات بدید. از یک لیوان قهوه بگیر تا خونه ویلایی، انقدر مالیات می گیرن که جد و آبادتون میاد جلوی چشمتون. این مالیات انتقال زمین، برای کسی که اولین خونه اش رو می خره، تخفیفی داره که مثلا برای یک ملک یک میلیون دلاری، حدودا ۶۰۰۰ دلار میشه. منتها توجه داشته باشید که این اولین خونه، باید اولین خونه باشه! در زمان انتقال اسناد ازتون می پرسن که جای دیگه خونه دارید؟ اگر شما در ایران خونه داشته باشید اون تخفیف رو از دست خواهید داد!
این مالیات رو نقد و جیرینگی ازتون در زمان معامله دریافت می کنن. یعنی مثلا اگر شما یک خونه ۳۵۰ هزار دلاری رو نشون کردید و پولتون ۷۰ هزار دلاره، نمی تونید بگید ۲۰ درصد پیش پرداخت میدم، چون حدودا ۸-۹ هزار دلار هزینه مالیات انتقال زمین و هزینه وکیل دارید (بهش جلوتر خواهم پرداخت) و بنابراین پول پیش شما، ۶۲ هزار دلاره. از اول حواستون به این ماجرا باشه که بعدا غافلگیر نشید. هزینه وکیل هم، هزینه ایه که به یک وکیل پرداخت می کنید تا عملیات انتقال سند رو براتون انجام بده. توی اونتاریو، دفتر ثبت اسناد رسمی و این چیزها نداریم، این کار توسط وکلا براتون انجام میشه که اونم هزینه خودش رو می طلبه.
هزینه ها تموم شد؟ نه خیر! هنوز یک هزینه کوچیک ولی بسیار بسیار مهم مونده. از اون چیزهاییه که اگر مشاورتون آدم درستکاری نباشه یا بهتون پیشنهاد میده بیخیالش بشید یا اینکه ماستمالیش می کنه و اون هزینه بازرسی یا inspection خونه است. شما به عنوان خریدار، عمرا نمی تونید بفهمید که دیوار پشت حموم این خونه، نم داره یا نه. نمی تونید متوجه بشید که این خونه، چقدر عایق بندیش درست انجام شده. نمی تونید بفهمید که اون نقطه های ریز ریز سیاهی که کنار پنجره هست، قطرات مرکب نیست که بچه کوچیک خونه پاشیده، بلکه کپک (mold) هستش و بدلیل عایق نکردن داخل و بیرون خونه اتفاق افتاده. نشتی لوله ها و خیلی چیزهای دیگه رو هم متوجه نخواهید شد. اینها رو فقط یک بازرس می تونه تشخیص بده، اونهم به کمک دم و دستگاه های خیلی پیشرفته ای که همراهش میاره. تمام سوراخ سنبه های خونه رو بازرسی می کنه، به همه جا سرک میکشه و همه وسایل خونه رو چک می کنه و در نهایت یک گزارش کامل براتون ارسال می کنه که شرح ماوقع خونه است. هزینه این کار، می تونه به نسبت بالا باشه (مثلا برای هاوس چیزی حدود ۵۰۰ دلار به بالا) اما بسیار کار مهم و حیاتیه. از پرداخت این مبلغ خسیسی نکنید، یک معامله نیم میلیون دلاری رو فدای ۴۰۰ دلار نکنید. حتما حتما بازرستون رو هم از آدم های کار بلد و متخصص انتخاب کنید، آقای مصطفایی قصه های زیادی از بازرس های یک قرون دو زاری برای من تعریف کرده که عملا پول بازرسی رو گرفتن و متوجه مشکل خونه هم نشدن. باز هم تاکید می کنم Inspection خونه رو جدی بگیرید، اگر خونه مشکلی نداشته باشه که خیالتون راحت میشه و اگر مشکلی داشته باشه، جلوی یک ضرر هنگفتتون رو می گیره. توصیه های به ظاهر دلسوزانه دوستان و اطرافیان و مشاور املاکتون مبنی بر بابا لازم نیست، خونه که ایرادی نداره، برای چی می خوای پولت رو بریزی دور، هزینه inspection یک چیز الکیه و … رو به طور کلی نادیده بگیرید و بعدا هم به جون من و آقای مصطفایی دعا کنید!
یک نکته آخر برای این پست هم بگم: همونطوری که در پست اجاره خونه گفتم، شما خونه رو با وسایلش تحویل می گیرید. یعنی خونه شما اجاق گاز، یخچال فریزر، لباسشویی، خشک کن، مایکروفر و ظرفشویی رو داره (و معمولا همه هم از یک برند واحد هستند، مثلا خونه فعلی من همه وسایلش جنرال الکتریکه). شما در واقع فقط تلویزیون و مبلمان و اتاق خوابتون رو منتقل می کنید و عملیات اثاث کشی به پایان می رسه! تست کردن این موارد توسط بازرس خونه هم از نکات مهمیه که باید بهش توجه کنید.
ادامه دارد…