حقوق شهردار تورنتو چقدره؟!

یادمه یکی از سرگرمی های مردم ایران، این بود که بعد از بیرون اومدن از رستوران، دندونپزشکی، مطب دکتر و … این بود که حساب کنن این یارو چقدر درآمد ماهانه شه! کلا برای یک عده از مردم – کسانی که به نظر من، آدمهای کوچیکی بودن – همیشه این دغدغه هست که بقیه چقدر پول در میارن. بجای اینکه وقتشون رو صرف بهبود زندگی شخصی خودشون بکنن، ترجیح میدن دماغشون رو توی زندگی دیگران بکنن و به مسائل خصوصی این و اون سرک بکشن.

نقطه عکس این افراد، کسانی هستند که در خارج از ایران دیده ام. اجازه بدید کلی حرف نزنم، توی ایران هم آدمهای بسیار بلندنظری رو می شناختم که اصلا کاری به مسائل خصوصی دیگران نداشتن. سرشون توی کار خودشون بود و وارد حریم دیگران نمیشدن. بسیار خوشحالم که بعضی از این عزیزان، دوستان نزدیکم در ایران بودن، امیر ارسلان بسیار عزیزم و مطابق همیشه، بسیاری از رفقای خوبم در اینفوتک. کسانی هم بودن، مثلا برخی کارمندان محترم!!!!!! پرداخت الکترونیک سامان، که اوقات بیکاری و اوقاتی که کار داشتن، از طریق دسترسی های مجاز و غیر مجازشون به سیستم بانکداری نگین، نه تنها به میان حقوق و دریافتی دیگران سرک می کشیدن، بلکه آمار ریال به ریال پس انداز و پول توی حساب بقیه رو هم داشتن. اینها همون آدمهای کوتوله ای بودن، که همیشه هم کوتوله می مونن و هیچ وقت امیدی به رشدشون نیست.

بگذریم. توی کشوری مثل کانادا، شفافیت عملیات مالی سیاستمدارها یک اصله. یقینا مواردی هم پیدا میشه که نقض این صحبت باشه، اما در کل این روح حاکم هست و از اینجا هم سرچشمه میگیره که مردم، واقعا ولینعمت دولت هستند، نه اینکه صرفا حرفش مطرح باشه. روی همین اصل، چند روز پیش بود که توی نشریه مترو، میزان حقوق شهردار رو نوشته بود و با شهردار چند شهر دیگه کانادا مقایسه شون کرده بود. اخیرا راب فورد، شهردار افسانه ای و جنجالی تورنتو – که کلی حرف و حدیث پشت سرش هست اما در عین حال همه قبول دارن که به کلان شهر تورنتوی بزرگ خدمات ارزنده ای ارائه کرده – کنار رفت و بجاش جان توری سرکار اومد. هم راب فورد و هم توری، آدمهای میلیونری هستند وبنابراین دغدغه معاش روزانه ندارن! با اینحال فی سبیل الله هم کار نمی کردن و نمی کنن. حقوق جناب توری، پس از افزایش در سال ۲۰۱۵ به مبلغ ۱۸۰ هزار دلار کانادا رسیده. البته فوری ماشین حساب ویندوز رو آتیش نکنید که ۱۸۰ تقسیم بر ۱۲ میشه ماهی ۱۵۰۰۰ دلار، چون ایشون اگر هیچ منبع درآمد دیگه ای نداشته باشه – که بسیار بعیده – چیزی حدود نصف این مبلغ رو باید به عنوان مالیات فدرال و مالیات ایالتی تقدیم دولت بکنه. حالا می تونید ۹۰ هزار دلار رو تقسیم بر ۱۲ کنید و به عدد ۷۵۰۰ برسید. چیزی حدود ماهی ۲۲٫۵ میلیون تومان خودمون. بله! شهردار بزرگترین شهر کانادا، ماهی ۲۲٫۵ میلیون درآمدشه. یادمه یک عده آدم بی مصرف، بی وجود و بی خاصیت رو در ایران می شناختم، که عذر می خوام کل هیکلشون و ماهیت وجودیشون صدای شاشیدن جان توری هم نبود و سال ۸۷ بیش از این مبلغ حقوقشون بود، مزایای شغلی به کنار. سبد کالای ماه رمضونشون هم به همچنین، اصلا هم اهل این سوسول بازی های روزه گرفتن و این چیزها نبودن.

جناب آقای توری، برای هر ساکن تورنتو، از جمله این حقیر، سالانه ۷ سنت هزینه دارن! درد وبلاش بخوره توی سر اون آدمهای نفله ای که اون بالا ازشون یاد کردم، خود من به شخصه حاضرم ۷۰۰ دلار از طرف من به این آدم اختصاص پیدا کنه! الکی هم شعار نمیدم، شاهد این حرفم هم، کمک مالی مختصریه که به حزب لیبرال کانادا می کنم (تا پدر این محافظه کارهای بی همه چیز رو در انتخابات بعدی در بیارن).

حقوق بقیه شهردارهای کانادا هم به شرح زیره:

شهردار ادمونتون: آقای دان ایوسن – ۲۰۵ هزار دلار – سهم هر شهروند ۲۵ سنت – بودجه شهرداری ۲ میلیارد دلار
شهردار مونترال: ۱۶۱ هزار دلار – سهم هر شهروند ۹ سنت – بودجه شهرداری ۴٫۹ میلیارد دلار
شهردار می سی سا گا: خانم بانی کرامبی – ۱۹۱ هزار دلار – سهم هر شهروند ۲۶ سنت – بودجه شهرداری ۳۷۰ میلیون دلار
شهردار هالیفکس: ۱۶۳ هزار دلار – سهم هر شهروند ۴۲ سنت – بودجه شهرداری ۸۲۳ میلیون دلار
شهردار ونکوور: آقای گرگور رابرتسون – ۱۵۴ هزار دلار – سهم هر شهروند ۲۴ سنت – بودجه شهرداری ۱٫۲ میلیارد دلار

فلسفه حقوق سیاستمداران کانادا هم بر این اساس استواره که میگن حقوقشون نه باید به حدی زیاد باشه، که بخاطر پول کاندیداهای بدردنخور پا به میدون بذارن. نه باید به حدی کم باشه، که یک آدم در حد مدیر اجرایی یک شرکت (CEO) کسر شانش بیاد کاندیدا بشه.