اپلیکیشن های کاربردی در کانادا

وقتی میرسی کانادا (یا احتمالا خیلی جاهای دیگه دنیا)، تا مدتی هنوز درک نکردی که خیلی از محدودیت ها و حتی آرزوهایی که داشتی برطرف شده ان. کم کم، دستت میاد که شرایطت فرق کرده. دیگه لازم نیست برای خریدن یک کتاب، یک برنامه کاربردی یا حتی یک دستگاه به خصوص که خیلی چشمت رو گرفته، متوسل به فیلتر شکن و شرکت های فروش ویزا کارت و نمی دونم سرچ روی اینترنت برای دانلود برنامه و کتاب و … بشی. کارت اعتباری میشه جزئی از زندگیت و خیلی زود عادت می کنی به استفاده ازش در همه امور زندگیت، خیلی راحت خریدهات رو آنلاین می کنی، چیزهایی که همیشه اسمشون رو شنیده بودی و دستیابی بهشون خیلی دور از ذهن بود الان فقط چند تا کلیک باهت فاصله دارن.
موبایلت پلن دیتا داره، و با خیال راحت سرت رو می اندازی از اینطرف شهر میری اون طرف شهر، جاهایی که فقط اسمشون رو شنیدی و براحتی با استفاده از نقشه گوگل، راهت رو پیدا می کنی. راه پیدا کردن که سهله، مدت زمان تقریبی رسیدن به مقصد، راه های جایگزین و حتی زمانی که داری رانندگی می کنی، خانم یا آقای سخنگوی گوگل بهت میگه از کجا و چطوری بری!
وایسادی ایستگاه اتوبوس، وسط زمستون و سرمای -۴۰ درجه (آخ که چقدر دلم خواست! این تابستون زود تموم شه دوباره زمستون بیاد!). همه که مثل من نیستن با سرما حال بکنن، میخوای ببینی این اتوبوسه کی میاد. Rocketman رو اجرا می کنی و بهت میگه فلان اتوبوس تا چند دقیقه دیگه میرسه به این ایستگاهی که تو وایسادی.
می خوای ببینی جایی که هستی کجا حراجی خورده و قیمت چی پایین اومده. Reebee رو برای همین دانلود کردی، اجراش می کنی و سه سوت تمام فروشگاه های دور و برت رو زیر و رو می کنه و بهت میگه از کجا، چی رو به قیمت مناسب بخری.
توی مرکز خرید داری می چرخی و یکدفعه فروشگاه یک ترانه خیلی باحال رو پخش می کنه. Shazam رو که اجرا کنی بهت اسم آهنگ و خواننده و جد و آبادش رو میده.
آیتونز و گوگل پلی، دیگه درشون به روی تو بسته نیست، تو هم مثل بقیه کسانی که در دنیا آیفن و اندروید دارن میتونی بری کاملا رسمی و شیک ثبت نام کنی و خدماتی که می خوای رو بگیری و تازه گیر و گور هم که خوردی، از پشتیبانی و خدمات مشتری استفاده کنی (یک بار توی شرکت خودم به مشکلی برخورد کردم روی Apple Server. شروع کردم به ور رفتن با برنامه، همکارم که شاهد ماجرا بود گفت اگر بخوای می تونی زنگ بزنی اپل، اسکرین رو باهشون Share می کنی و راهنماییت می کنن! من هم که هنوز به این چیزها عادت نکرده ام، گفتم نه خودم حلش می کنم! حل هم شد، ولی تفاوت دیدگاه من – که می خوام همه مشکلات رو خودم حل کنم – با تفاوت دیدگاه یک کانادایی رو ببینید!).
می خوای ولخرجی کنی یا دیرت شده یا به هر دلیلی می خوای با تاکسی جایی بری. برنامه Uber رو اجرا می کنی و کلاس ماشین دلخواهت رو تعیین می کنی و نزدیکترین خودرویی که اون اطراف داره پرسه میزنه میاد سراغت، می تونی موقعیتش و اینکه کی میرسه پیشت رو هم ببینی.
ماهواره حداقل توی تورنتو که خیلی مرسوم نیست، تلویزیون رو باید به صورت کابلی مشترک بشی (چیزی که خودش در حال کمتر وکمتر شدنه) ولی راه حل دم دست تر، اشتراک شبکه هایی مثل نت فلیکس هستش، با ماهی حداقل ۸ دلار به صدها فیلم و سریال دسترسی داری که می تونی بصورت online stream تماشا کنی. یک گزینه دیگه ات، Apple TV هستش که اونم کلی فیلم و سریال رو می تونی دسترسی داشته باشی.
همه مثال های بالا رو زدم، برای اینکه بگم اگر عازم این دیار یا هر کشور به اصطلاح پیشرفته ای هستید، باید خودتون رو با این مسائل، با این مظاهر جدید تکنولوژی و زندگی عادت و تطابق بدید. با این موارد، زندگی خیلی شیرین تر و راحت تر میشه و بعد از مدتی دیگه بدون این چیزها نمی تونید زندگی کنید!