معضلی به نام آیلتس

دوستان نزدیک به من می دونن که مدت مدیدی من درگیر آیلتس بودم. از دی ماه ۱۳۸۸ تا دی ماه ۱۳۸۹٫ فعلا دارم قصه تعریف می کنم، به قسمت های کاربردی اش هم می رسیم. تکنیک هایی که یاد گرفتم تا از پس امتحان بر بیام رو براتون می نویسم، شاید به درد کسی خورد و ما رو هم دعا کرد 😉

بعد از اولین امتحان آیلتس و متعاقب اون بسته شدن راه آسون استرالیا، فهمیدم بزرگترین دردسر من برای طی کردن این راه پر پیچ و خم، گذشتن از سد آیلتسه. از یکی از دوستانم – مهدیار – شنیدم که معلم خصوصی برای رایتینگ گرفته بود. تلفن معلمش رو ازش گرفتم، یکی از اساتید موسسه آریانپور بود توی تهران. اسمش هم علیرضا شیردل که خودش اسم مستعار Captain یا اونجوری که خودش اصرار داشت، Cap رو برای خودش انتخاب کرده بود. براش مشکلم رو گفتم و گفت با تمرینهایی که با هم خواهیم کرد، وضعت بهتر خواهد شد.

۵ جلسه با یکی از دوستانم رفتیم پیشش، البته اون دوست عزیز ۳ جلسه بیشترمن رو همراهی نکرد اما من همه رو رفتم و انصافا Cap شاهکارکرد. رایتینگ و نوشتن رو یک جور دیگه معرفی کرد و شناسوند. کسی تا اون زمان بمن نگفته بود چطور باید بنویسم (به زودی پستی در این رابطه میذارم که امیدوارم مفید باشه برای خوانندگان).

یکبار دیگه امتحان دادم، توی فروردین ۱۳۸۹٫ این بارهم باز موسسه آیلتس تهران و نمرات این بار، بهتر شد:

• listening: 7
• Reading: 7
• Writing: 6.5
• Speaking: 6.5

فهمیدم که این موسسه ممتحن های بیماری داره! دفعه قبل بدون هیچ پیش زمینه ای رفته بودم و اسپیکینگ رو داده بودن ۶٫۵، این بارتمرین کرده بودم و باز شده بودم ۶٫۵٫ تصمیم گرفتم برای دفعه بعد، برم سازمان سنجش (که اون زمان هنوز خودش آزمون برگزار می کرد).

توی همین گیر و دار بود که زمزمه هایی اومد مبنی بر اینکه دولت کانادا برنامه موسوم به رشته های ۳۸ گانه رو داره می بنده. این، یکی دیگه از مواردی بود که خوشبختانه به موقع فهمیدم داره دیر میشه. باز هم لطف مهدیار بود که از پیش وکیلش به من زنگ زد و گفت امروز اگر اقدام کنی بهتر از فرداست. سر جریان مهاجرت خیلی به این پسر مدیونم. به یوسف و علی هم همینطور.

فوری وهول هولکی همه فرم ها رو از سایت اداره مهاجرت کانادا دانلود کردم. اون زمان، پروسه مهاجرت برای کانادا اینطور بود که اول باید مدارک رو برای نووا اسکوشیا (Nova scotia) ارسال می کردیم و منتظر فایل نامبر اول می شدیم. توی این مرحله صرفا ادعا می کردیم که  اینیم و اونیم. بعد از دریافت فایل نامبر اول، ۴ ماه مهلت داشتیم تا مدارک ساپورت اون ادعاها رو برای سفارت کانادا توی دمشق ارسال کنیم. بعد از اینکه مدارک رو بررسی می کردند، فایل نامبر دوم رو می دادند و دیگه روال مهاجرت رسما استارت می خورد. من همه فرم ها رو پر کردم و دیدم ای دل غافل! باید ۵۵۰ دلار به دولت کانادا پرداخت کنم و امکانش از ایران هم نیست…