سوالاتی که در کانادا نباید بپرسید

یکی از مشکلات مهاجرین، انطباق با فرهنگ سرزمین جدیدیه که بهش وارد شدن. خیلی از مواردی که تابحال بهش عادت کرده بودیم، در جامعه مقصد معنی و مفهوم دیگه ای دارن. ممکنه سوالی که در سرزمین مادری خودمون از یک نفر می پرسیدیم، در مقصد مهاجرتمون بی ادبی یا فضولی تلقی بشه، در حالی که ما روحمون هم از این موارد خبر نداره. دراین موقعیتها، قیافه حق به جانب گرفتن که من که چیزی نگفتم یا مگه چی میشه که حالا جوابم رو بده، فقط کار رو خراب تر می کنه!
مثلا یکی از رفتارهایی که ما در ایران پذیرفته ایم و حتی شاید خوشحال هم بشیم، سربسر بچه های کوچیک گذاشتنه. خیلی از ما شاید وقتی در خیابون کودک زیبا و دوست داشتنی رو می دیدیم، بطرفش می رفتیم، لپش رو می کشیدیم، شاید بغلش می کردیم و در خیلی موارد والدین کودک نه تنها ناراحت نمیشدن، بلکه با لبخندی از ما تشکر هم می کردن که بچه شون رو دوست داریم. اما همین رفتار رو در کانادا با یک بچه غریبه داشته باشید، ممکنه سر و کارتون با پلیس بیفته، به جرم تجاوز به حریم کودک! بنابراین بعد از مهاجرت، باید دو برابر مراقب رفتارهامون باشیم و همیشه هم جانب محافظه کاری رو رعایت کنیم، اگر شک داریم که رفتاری درست هست یا نه، ترکش کنیم یا اینکه در موردش سوال کنیم.
چند روز قبل در نشریه مترو یک نفر سوالی پرسیده بود که نویسنده مقاله در پاسخ به اون پرسش، ده سوال رو لیست کرده بود که هیچ وقت نباید از کسی بپرسید (و اگر کسی از شما پرسید، می تونید محترمانه بگید که دوست ندارید به این سوال جواب بدید. این پاسخ شما به هیچ عنوان بی ادبی تلقی نمیشه و فرد مقابل هم معمولا از اینکه به حریم خصوصی شما وارد شده، عذرخواهی خواهد کرد):

1. آیا باردار هستی؟
2. چرا هنوز بچه دار نشدید؟ (از سوالاتی که مورد علاقه ما ایرانی هاست!)
3. برای باردار شدن مشکلی داری؟
4. می خواهی باهش ازدواج کنی؟ و پشت سرش هم این سوال معمولا میاد: چرا هنوز پیشنهاد ندادی / نداده؟
5. خونه تون چقدر میارزه؟ (این هم مورد علاقه ایرانی جماعته!)
6. درآمدت چقدره؟ (این که دیگه شاهکاریم! نه تنها می پرسیم، اگر طرف جواب نده شاکی هم میشیم، اگر هم جواب بده فوری حساب و کتاب می کنیم که با پولش چکار می کنه یا می تونه بکنه!)
7. (بعد از اینکه فرد محل کارش رو ترک کنه) استعفا دادی یا انداختنت بیرون؟
8. این چه لباسیه پوشیدی؟ اینطوری می خوای بیایی بیرون؟
9. شنیدم از پارتنرت/دوست دختر/دوست پسر/همسر/نامزدت جدا شدی، تقصیر کی بود؟
10. این (وسیله خیلی شخصی، مثل حلقه ازدواج) رو چند خریدی؟

موارد مشابه این سوالات هم طبیعتا در همین دسته بندی قرار میگیرن. نکته اینجاست که لزوما سوال کننده ایرانی نیست، ممکنه از اقوام دیگه هم این سوال رو ازتون بپرسن. از خود من یکبار توی خیابون، یک نفر پرسید آقا این ادوکلنی که استفاده می کنی اسمش چیه؟! من این سوال رو خیلی مودبانه ندیدم (هرچند بهش جواب دادم) و بعدا از مارکوس سوال کردم و اون هم تصدیق کرد که سوال بی ادبانه ای بوده. برای اینکه وجهه خودتون رو (مخصوصا در محیط کاری که مراوداتتون با همکاران دائمیه) به مخاطره نیندازید، کنجکاویتون رو تعدیل یا ترک کنید! توجیهات همیشگی ایرانی مبنی بر اینکه من دارم از فضولی می میرم یا مگه چی گفتم؟ مگه چی میشه و غیره رو هم بذارید کنار. توی این جامعه زندگی می کنید، فرهنگ این جامعه رو هم رعایت کنید.