بازم وسط اسباب کشی

گفتم تا تعداد کامنت های پست قبلی ۳ رقمی نشده، بیام و یک پست جدید بذارم! یعنی  از این همه فیدبک اشک تو چشمام حلقه زده و بغض راه گلوم رو سد کرده! برای همین در حد چند جمله هم که شده اومدم بنویسم! روز شنبه اگر خدا بخواد این سریال جابجایی تموم میشه و امیدوارم که یک چند سالی محل جدید بمونم، واقعا دیگه اعصاب خورد کنه جمع آوری و حمل و نقل و دوباره چیدن! اون سیستم جابجایی های غول آسا خیلی بهتر جواب میده!
ولی از محله جدید راضیم، تا دلتون بخواد مو بلوند و چشم آبی هست 😉 جدا از شوخی، حداقل یکم آبادانی و مغازه دور و برم هست، فقط نمیدونم هنوز از کجا باید خرید روزمره رو انجام بدم. فروشگاه متروی سر خیابون، همه متفقا معتقدن که جای گرونیه. در ضمن منطقه فرهنگیه، دو تا کتابفروشی و از اون بهتر یک شعبه کتابخونه تورنتو هست که این منطقه رو خیلی جذاب میکنه. آقای مصطفایی مجددا از همین تریبون از شما متشکرم!
در مورد نحوه جابجایی (منظورم کارهای قانونیه) در اسرع وقت می نویسم، منتها فکر می کنم تا روز چهارشنبه از اینترنت توی خونه خبری نباشه، یکم دیر اقدام کردم.