اتوبوسرانی تورنتو

روز دومیه که توی تورنتو هستم. انقدر سیستم حمل و نقل اینها روی نقشه پیچیده است که من سر در نمیارم! قصد داشتم برای خرید مایحتاج عمومی برم بیرون، بهروز بهم پیشنهاد کرده بود از nofrills خرید کنم. یک چیز این خارجی ها خیلی خوبه و اون اینکه راهنماییت می کنن در حد مرگ! بر خلاف سازمان ها و شرکت های ایران که وب سایتشون فقط برای خالی نبودن عریضه درست شده، اینجا همه از اینترنت و سایر وسایل برای برقراری ارتباط استفاده می کنن. مثلا یک چیز بسیار احمقانه ای که در خیلی سایت های ایرانی می بینیم، آدرس دسترسی به ایمیل برای کارکنان همون سازمانه!

رفتم روی سایت همین nofrills و محل زندگیم رو وارد کردم. لیست همه شعبات رو به ترتیب دوری و نزدیکی برام آورد. یک دکمه هم خودشون کنارش گذاشته بودن که روی نقشه گوگل، میگه چه اتوبوسی رو باید سوار بشیم.

روی سایت TTC هم خط مربوطه رو پیداکردم. نمی دونم بقیه خطوط اتوبوس هم همینطوریه یا نه، ولی این خط که از خیابون ویلودیل به سمت یانگ تقاطع استیلز میره هر نیم ساعت یکبار ماشین میاد. دو سه تا چیز جالب در مورد سوار شدنم به اتوبوس اتفاق افتاد. اولیش اینکه سوارشدم و دنبال جایی می گشتم که اون کارت مترو که دیروزخریدم رو توش وارد کنم. راننده یک زن بود و با تعجب من رو نگاه می کرد! گفتم خب این کارت رو چکارکنم؟ گفت فقط نشونم بدی کافیه! بهش گفتم من تازه اومدم کانادا، فهمید که از بیخ عربم. خنده ای کرد و بهم خوشامد گفت. همه آدمها تا می فهمن تازه واردی، بهت خوشامد میگن و البته برخی هموطنان عزیز هم سعی می کنن از این مساله با نامردی هرچه تمام تر به نفع خودشون بهره برداری کنن!

بگذریم. اتفاق بعدی که افتاد، در حین رانندگی باز ایرانی بودنم گل کرد، رفتم از راننده بپرسم که ایستگاه فلان کجا میشه. یکدفعه دیدم زد روی ترمز، ماشین رو برد کنار خیابون و کاملا توقف کرد و ترمز دستی رو هم کشید. گفتم الانه که داد و بیداد راه بیندازه! چند نفر هم توی اتوبوس نشسته بودن. نقشه رو از دست من گرفت و ایستگاهی که می خواستم رو نگاه کرد و بهم گفت اسم ایستگاه فلانه. کاملا تعجب کرده بودم، برای اینکه با من حرف بزنه کاملا توقف کرد!

مطلب جالب دیگه ای که دیدم، اگر فرد سالخورده یا معلولی بخواد سوار شه، یا کسی باشه که بار بخواد حمل کنه، سطح اتوبوس توسط راننده پایین میاد (درحالی که بوق اخطار پخش میشه) تا اون فرد بتونه راحت تر سوار یا پیاده بشه. وقتی هم که بخواد به شرایط عادی برگرده، باز همین آلارم پخش میشه.

امروز آشپزی هم کردم! تنها مشکل خورش قیمه ای که پختم این بود که شور شده بود (مثل اینکه نمک های اینجا شورتر از ایران هستند!) و دیگه اینکه لپه نداشتم، قیمه بدون لپه رو تصور کنید!