مدرسه بزرگسالان یورک دیل

از اونجایی که همسر گرامی دعوت بنده برای نوشتن در مورد دوره هایی که چند ماهی هست مشغولشون شده رو اجابت نکرد، خودم دست به قلم شدم تا در مورد یک امکان مفید برای تازه واردین بنویسم. وقتی اسم کانادا و کلا مهاجرت میاد، اولین چیزی که خودنمایی می کنه، یادگیری زبان انگلیسیه و مشکلات مربوط به اون. رویا هم وقتی به کانادا اومد، اول رفت کلاس تعیین سطح و گفتن باید بری کلاسهای (ESL (English as a Second Language. یک جایی نزدیک خونه ثبت نام کردیم و کلا دو جلسه بیشتر نرفت، از بس کلاس بیخودی بود. معمولا کلاسهای ESL اینجا تشکیل شده از یک سری افراد از گروه های سنی مختلف و معمولا تعداد افراد مسن هم توشون زیاده. سطح زبان افراد هم لزوما یکسان نیست و مشکل بزرگتر اینه که این بندگان خدایی که در سن و سال بالا این کلاس ها رو شروع می کنن، به اندازه افراد جوون تر گیرایی ندارن و همین باعث میشه مطلبی که یک جوون ۳۰ و خورده ای ساله بار اول یاد میگیره، برای یک سری افراد دیگه تا آخر دوره همچنان گنگ باقی بمونه.
این مساله در کنار تنبلی ذاتی افرادی که در مراکز خدمت رسانی به تازه واردین کار می کنن، باعث میشه عملا خیلی از کلاس های ESL بیفایده باشن و صرفا یک خرج اضافی بذارن روی دست دولت و صد البته ما مالیات دهندگان مظلوم! اگر مفید بود باز دل آدم نمی سوخت ولی اکثریت قریب به اتفاق این کلاس ها فایده ای بحال همون تازه واردین ندارن. البته اگر شما پای صحبت های دست اندرکاران این مراکز بشینید، از شنیدن زحمات و فعالیت هایی که این عزیزان متحمل میشن شگفت زده میشید، منتها واقعیت چیز دیگه ایه.
جمیع جهات فوق باعث شد که رویا خیلی زود متوجه بشه که چیزی از این کلاس ها در نمیاد و صرفا وقتش رو تلف می کنه. دنبال یک جای درست و حسابی می گشتیم که باز هم بهروز به دادمون رسید. چون خودش در TDSB (معادل وزارت آموزش و پرورش ما در ایران) کار می کرد، به من پیشنهاد داد که مدارس بزرگسالان رو امتحان کنیم. ماه سپتامبر بود که برنامه مرکزی که از همه به ما نزدیکتر بود (همین یورک دیل) رو پیدا کردیم و یک روز امتحان تعیین سطحی رو برگزار کردن (شامل تست زبان و یک امتحان ریاضی) و پشت بندش کلاس های ESL رویا شروع شدن. از همون جلسات اول مشخص شد که برنامه این مرکز بسیار بهتر و قویتر از برنامه سایر مراکز هست که در ادامه بیشتر توضیح میدم.
اولا قالب کلی، یک قالب مدرسه است. هر روز ساعتهایی که کلاس داشته باشید باید سر موقع حاضر بشید و حضور و غیاب و شرکت در کلاس ها خیلی جدی گرفته میشه. برخلاف سایر کلاس ها – که خیلی تق و لق و شل و ول برگزار میشه – مدارس بزرگسالان یک دیسیپلین خاص دارند که باعث میشه دوره هاشون حالت فانتزی و باری به هر جهت نداشته باشه.
مزیت دوم، سن و سال افرادیه که شرکت می کنن. درسته که محدودیت سنی نداره، ولی عملا افراد مسن کمتر توشون پیدا میشه و بنابراین سرعت حرکت کلاس محسوس و چشمگیره. مطالب جذابی هم در کلاس ها تدریس میشه (مثلا من ماه گذشته امتحان سیتیزن شیپی داشتم ولی رویا از من بهتر تاریخچه و جغرافیای کانادا رو بلد بود، مطالبی که سر کلاس بهشون یاد داده بودن).
نکته بعدی اینه که اگر دوست داشته باشید، میتونید مدرک و ریز نمرات دیپلم ایرانی تون رو بیارید و ترجمه کنید و به مدرسه ارائه بدید. با گذروندن ۸ واحد درسی (که معمولا یکسال طول می کشه) میتونید دیپلمتون رو به دیپلم کانادایی تبدیل کنید. شاید در وهله اول این مقوله چندان جذابیتی نداشته باشه، اما یک امتیاز بسیار بزرگ پشت سر این برنامه خوابیده! وقتی شما مدرک دیپلم کانادایی داشته باشید و قصد ادامه تحصیل در یکی از دانشگاه های کانادا، ظاهرا نیازی به ارائه مدرک آیلتس یا تافل ندارید! این مطلب رو البته کاملا مطمئن نیستیم (چون دانشگاه به دانشگاه و رشته با رشته متفاوته) اما بر طبق شنیده هایی که از افراد مختلف داشتیم، به احتمال خیلی زیاد با داشتن مدرک کانادایی از ارائه آیلتس معاف خواهید بود.
یکی دیگه از امتیازات این دوره ها اینه که تقریبا رایگان هستند. شما صرفا مبلغ ۱۴۰ دلار پرداخت می کنید، که ۱۰۰ دلارش ودیعه کتابهاییه که بهتون امانت میدن. با خاتمه سال تحصیلی و اگر قصد ترک مدرسه رو داشته باشید، این ودیعه بهتون بر می گرده.
رویا تعریف می کنه که در بین همکلاسی هاشون، افرادی هستند که برای یادگیری یا بهبود مهارت های زبانشون، حتی به کالج رفته اند (طبیعتا با پرداخت پول و خیلی گرونتر از هزینه این مدرسه) و بعد از گذروندن یک ترم کالج رو رها کردن و اومدن به این مدرسه، همه شون هم معتقد بودن که یادگیری در مدرسه خیلی بهتر و مناسبتر از کلاسهای کالجی بوده که شرکت کرده اند. در کنار آموزش زبان ESL، مثلا رویا کلاسهای writing و speaking رو هم جداگانه گرفت و اون چیزهایی که هیچ وقت در ایران به ما یاد نداده بودند رو در کنار کلاس ESL داره یاد میگیره (و به من هم یاد میده!).
بنابراین اگر روزگاری به جمع نیوکامرهای تورنتو پیوستید و نیاز به یادگیری زبان (و احیانا تبدیل مدرک دیپلم داشتید) از مدارس بزرگسالان غافل نشید. مناطق مختلفی در شهر هستند که این خدمات رو ارائه میدن (تحت نام Adult school) ولی اونی که به ما نزدیکتر از بقیه بود، مدرسه یورک دیل بود. آدرس اینترنتیش هم http://www.yorkdale.net است.