Arriving at … Dundas. Dundas Station

اولین روز کاریم، ساعت یکربع به ۶ بیدار شدم. نماز رو خوندم و دیدم دیگه نمیشه بخوابم. بخصوص که رندل ایمیل زده بود فردا رو زودتر بیا، ساعت ۸ و نیم اینجا باش. نهار هم قرار بود با یکی از بچه های شرکت (اورلی) بریم بیرون. محض احتیاط دوباره کت و شلوار پوشیدم و چون شب قبلش برف اومده بود و هوا سرد شده بود، دیگه غد بازی درنیاوردم و پالتو هم روش پوشیدم. وقتی رسیدم ساعت ۸ و ۲۰ دقیقه بود. هرچیز کانادا بد باشه، اینش خوبه که وسایل حمل و نقل عمومی مرتبی داره. البته این به این دلیله که سایر راننده ها هم رعایت قوانین رو می کنن (یا بهتره بگم مجبورن که بکنن) بابت همین دقیق می تونی برنامه ریزی کنی که من اگر فلان وقت راه بیفتم، دقیقا این زمان به مقصدم میرسم. از مترو که اومدم بیرون، دو دقیقه بعد شرکت بودم! یاد اینفوتک افتادم، همیشه خروس خون میزدم بیرون که با ترافیک مزخرف همت و حکیم برخورد نکنم. عصرها هم که روی شاخش بود، بهترین حالت از نظر زمانی وقتی بود که با مترو بر میگشتم خونه. پرس شدن بین مردم رو که کنار می گذاشتی، یکساعت و نیم طول می کشید. ماشین شخصی و تاکسی رو که بیخیال، زودتر از دو ساعت نمیشد!

این نوشته هم روی تخته وایت برد بالای سرم منتظرم بود:

معارفه مختصری با بچه های شرکت صورت گرفت و از همون ساعت اول، توی یک جلسه با یکی از مشتریهای شرکت حضور بهم رساندیم! طبیعتا هیچ اطلاعی از کارهای شرکت نداشتم، اما قرار نیست شخصیت قبلیم یادم بره. با پررویی تمام وارد بحثها میشدم و مودبانه بهم میگفتن خفه شو! ولی کی گوش می کرد!
برای نهار با اورلی بیرون رفتیم. با فرهنگ ایرانی یکم آشنا بود، مخصوصا با ته چین! از یکی از دوستانش تعریف کرد که ارمنی بوده و مادر بزرگش ظاهرا ایرانی. می گفت به آخر همه اسمها، “جان” اضافه می کرد، به من می گفت اورلی جان!
بعد از ظهر هم معارفه ادامه پیدا کرد، با هرکسی چند دقیقه ای صحبت می کردم و هم می فهمیدم اون چکاره است و هم اون (احتمالا!) می فهمید من قراره چکار کنم. ۳ تا دختری که من رو احاطه کرده اند، کانادایی هستند و هر چند الان تقریبا نمی فهمم که در مورد چی حرف می زنن، ولی امیدوارم همین باعث بشه که با فرهنگ کانادایی آشنا بشم. جالبه برام که چقدر آدمهای ساده ای هستند، برخلاف من که کلا یک کلاف سر در گمم.
ساعت ۵ هم پیچوندم. این بار هم در اوج شلوغی، باز یکساعت از شرکت تا دم در خونه طول کشید. هرچند همون ایرانی بازی های سابق رو درآوردم و برای اینکه توی مترو بشینم، رفتم ایستگاه سنت پاتریک! نقشه متروی YUS رو که ببینید، منطقی اش اینه که از همون دندس برگردم بالا. ولی ترجیح میدم اون ضلع U رو سوار بشم که بتونم بشینم! تفاوت زمانی اش فقط ۸ دقیقه است (جهت اطلاع، متروی YUS یعنی Yonge – University – Spadina و منظورم از U، مسیر مترو است که شبیه حرف U می باشد!)